Shiponjë, borgj të kam
Vetë njiherë, eh sa kam dëshirue
zemrën Shqiponjë ty mbrenda me ta pa
gjaku n’vena qysh t’ka rrjedhë me shekuj
Shqipninë me m’kallxue, ti qysh ma ke bâ
N’krahë me shekuj më ke bartë
Kurrë pa u ndalë tu’ fluturue
Për toke i huaji pat qejf me t’pâ
Jo rrallë i gjori, edhe un t’kam plague
Qyqe e korba deshtën me m’rrjepë
gjakun e arbërit me ma pi mue!
Kush jam kanë, e sot kush jam unë
Kurre s’më ke lanë, mue me harrue
Nderin sot, unë due me ta kthye
zemrën ty due me ta dhanë
krahët ty me ti lehtësue,
Shqiponjë, që nanë më ke m’sue,
Shqipnisë gjithnji me i thane!
*****
11 qershor ’16
Lausanne, CH
Isa Bytyqi
Temat
Art